AIR asas kehidupan dan kaedah menguruskan sumbernya sekarang akan menentukan kedudukan bekalannya pada masa depan. Musim kemarau kali ini sekali lagi menjadi amaran bahawa pengurusan sumber dan bekalan air di negara kita masih jauh daripada memuaskan. Banyak empangan kering dan bekalan air bersih di Johor, Kedah dan Sabah misalnya, terpaksa dicatu. Kekeringan sumber air yang masuk ke empangan dan sungai berpunca daripada banyak sebab. Antaranya, kawasan tadahan semakin mengecil kerana penerokaan hutan, perladangan dan pembangunan. Justeru, kita mesti mempunyai strategi untuk mengurus sumber air secara lestari untuk kelangsungan masa depan. Pada masa sama, sumber air baru mesti dipertahan dan dilindungi, Manfaatkan sumber konvensional sedia ada khususnya sungai dan empangan. Sumber air bawah tanah sepatutnya untuk keperluan masa akan datang jika sumber konvensional pupus atau benar-benar tidak mencukupi bagi menampung keperluan. Kenapa mesti tergesa-gesa meneroka sumber air bawah tanah sedangkan sumber lazim masih banyak. Cuma apa yang dituntut bak kata Timbalan Perdana Menteri, Tan Sri Muhyiddin Yassin, ialah pengurusannya perlu dilaksanakan secara bersepadu dan holistik. Maksudnya, kawasan tadahan mesti dipertingkatkan semula. Sungai yang dijadikan empangan mesti bebas pencemaran toksik, sisa kumbahan dan najis ternakan, mahupun tiada enapan dari sisa baja sektor perladangan dan pertanian. Zon penampan (buffer zone) di sepanjang sungai dan keliling empangan mesti dipertahankan. Kepelbagaian bio, hutan dan alam sekitar mesti dipulihara supaya sumber air kekal lestari.
Kita juga harus mencari kaedah bagaimana sumber bekalan air di semua negeri diselaraskan satu entiti atau agensi pusat. Sekurang-kurangnya ada syarikat berkepentingan kerajaan (GLC) Persekutuan menjadi pelabur tunggal untuk menyedia serta mengurus prasarana bekalan air di seluruh negara. Apabila Muhyiddin berkata pengurusan bekalan air mesti disepadukan, mesej itu mungkin membawa maksud supaya ada inisiatif bahawa urusan ini bukan milik eksklusif sebuah negeri, tetapi menjadi tanggungjawab bersama Kerajaan Persekutuan. Sebuah syarikat air negara mesti diwujudkan demi menjamin kelangsungan bekalan air untuk penduduk dan industri masa depan. Andai kita melihat bagaimana bekalan elektrik disalurkan ke seluruh negara melalui sistem grid maka tidak mustahil air juga boleh diedarkan melalui kaedah serupa. Memang wajar sesebuah negeri yang mempunyai lebihan sumber air seperti Pahang, Terengganu dan Perak membekalkannya kepada jiran yang menghadapi masalah bekalan.
Penubuhan konglomerat membekalkan air juga bersifat strategik seperti kerajaan ada kepentingan dalam soal petroleum, bekalan elektrik, kenderaan dan pengangkutan serta telekomunikasi. Sebenarnya, satu dana besar diperlukan untuk menambahbaik sistem penyaluran bekalan air memandangkan kira-kira 20 hingga 25 peratus air hilang sebelum tiba ke tangan pengguna kerana paip bocor dan reput. Andai kehilangan ini boleh diatasi, pasaran sebenarnya ada lebihan bekalan air sebanyak 30 peratus. Jadi, urusan dan pengurusan bekalan air adalah agenda nasional. Kesepakatan semua kerajaan negeri, agensi dan entiti terbabit untuk menguruskannya secara bersepadu serta holistik akan menjamin tidak ketandusan air suatu masa nanti.
Berita Harian:29 Mac 2010
No comments:
Post a Comment
Terima kasih kerana sudi singgah dan meninggalkan komen di blog KM7. Sila tinggalkan link blog anda untuk tukar link bloglist. Terima kasih, sila datang lagi.